سلامت پستان: خودآزمایی، تصویربرداری و علائم هشدار

Picture of پزشکم

پزشکم

پزشکم

آنچه در این مقاله می خوانید:

چرا سلامت پستان اهمیت دارد؟

پستان‌ها در طول زندگی هر زن دستخوش تغییرات طبیعی می‌شوند؛ از شروع بلوغ تا سال‌های باروری، بارداری، شیردهی و یائسگی. بسیاری از این تغییرات فیزیولوژیک و بی‌خطرند، اما آشنایی دقیق با وضعیت معمول بدن خود—و تفاوت گذاشتن بین «تغییر معمول» و «زنگ خطر»—بخشی مهم از مراقبت فردی است. این آگاهی هم آرامش خاطر می‌آورد و هم اگر مشکلی وجود داشته باشد، احتمال تشخیص زودهنگام و درمان مؤثر را افزایش می‌دهد.

این راهنما به زبان ساده و کاربردی توضیح می‌دهد: پستان از چه بخش‌هایی تشکیل شده، خودآزمایی را دقیقاً چگونه و چه زمانی انجام دهید، هر روش تصویربرداری چه نقشی دارد، اصطلاحاتی مانند BI-RADS و «چگالی پستان» یعنی چه، چه علائمی را باید جدی بگیرید و در شرایط خاص مثل بارداری و شیردهی چه تفاوت‌هایی وجود دارد. هدف نهایی این است که بتوانید با کمترین اضطراب و بیشترین دقت، مراقبت‌های لازم را انجام دهید.

آشنایی ساختاری با پستان

پستان از لوبول‌ها (واحدهای تولید شیر)، مجاری شیری (مسیر انتقال شیر به نوک پستان)، بافت چربی و بافت همبند ساخته شده است. هالهٔ اطراف نوک پستان غدد کوچکی دارد که با ترشح مواد محافظتی، از پوست و سرپستانک نگه‌داری می‌کنند. شبکهٔ لنفاوی نیز—به‌ویژه در ناحیهٔ زیربغل—به تخلیهٔ لنف کمک می‌کند و در هر معاینهٔ کامل باید ارزیابی شود. لمس پستان در افراد مختلف متفاوت است؛ گاهی «دانه‌دانه» یا ناهموار حس می‌شود که معمولاً طبیعی است. هورمون‌ها در طول چرخهٔ قاعدگی می‌توانند حساسیت، قوام و اندازهٔ پستان را تغییر دهند؛ بنابراین مقایسهٔ تغییرات، باید با «الگوی همیشگیِ بدنِ خودتان» انجام شود، نه با دیگران.

تغییرات طبیعی در دوره‌های مختلف زندگی

دوره زندگی تغییرات طبیعی چه زمانی نگران شویم؟
نوجوانی/شروع بلوغ نامتقارن بودن نسبتاً شایع اندازهٔ دو پستان، حساسیت گذرا، برجستگی زیر نوک پستان در آغاز رشد. تودهٔ سفتی که طی چند هفته بزرگ می‌شود، ترشح خونی، قرمزی منتشر همراه تب.
سال‌های باروری پرتر و حساس‌تر شدن در نیمهٔ دوم چرخه، دردهای سیکلیک، تغییرات خفیف قوام. تغییر یک‌طرفهٔ جدید (فرو‌رفتگی پوست، کشیده‌شدن نوک پستان، ترشح خونی)، توده‌ای که بعد از قاعدگی باقی می‌ماند.
بارداری بزرگ‌شدن پستان، تیره‌ترشدن هاله، نمای پررنگ‌تر رگ‌ها، ترشح آغوز. گرمی و قرمزی گسترده همراه درد و تب (احتمال عفونت)، تودهٔ جدیدی که با تخلیهٔ پستان برطرف نمی‌شود.
شیردهی پُرشدن دوره‌ای، گرفتگی مجاری، حساسیت نوک پستان. درد موضعی شدید با قرمزی و تب (ماستیت)، تودهٔ دردناک با نوسان (آبسه)، زخم‌های طول‌کشنده.
یائسگی و پس از آن کاهش چگالی بافتی، نرم‌تر شدن پستان‌ها، فروکش دردهای سیکلیک. هر تغییر جدید در شکل، پوست یا نوک پستان؛ توده در این سنین باید حتماً ارزیابی شود.

خودآزمایی پستان (BSE): زمان مناسب و روش درست

خودآزمایی پستان به‌معنای «آشنایی منظم و دقیق با وضعیت معمول پستان‌های خود» است؛ نه جایگزینی برای معاینهٔ بالینی پزشک یا تصویربرداری، بلکه مکمل آن‌ها. وقتی ماهی یک‌بار و با الگوی ثابت بررسی کنید، تغییرات کوچک زودتر به چشم می‌آید و در صورت نیاز می‌توانید به‌موقع پیگیری پزشکی انجام دهید.

بهترین زمان انجام

اگر قاعدگی منظم دارید، روزهای ۵ تا ۱۰ چرخه—پس از اتمام خون‌ریزی—بهترین زمان است؛ زیرا بافت کمتر متورم و حساس است. در نامنظمی قاعدگی یا یائسگی، یک روز ثابت ماه را انتخاب و همان را ادامه دهید. در بارداری و شیردهی بهتر است بعد از شیردهی و زمانی‌که پستان خالی‌تر است معاینه انجام شود تا لمس دقیق‌تر باشد.

آماده‌سازی کوتاه

آینه و نور کافی، دو دستِ گرم و چند دقیقه حوصله کافی است. بهتر است معاینه را هم «در حمام» (برای لمس) و هم «مقابل آینه» (برای مشاهده) انجام دهید. اگر از کرم استفاده می‌کنید مقدارش کم باشد تا سر خوردن بیش از حدِ انگشتان، جزئیات لمس را مخفی نکند.

مراحل خودآزمایی گام‌به‌گام

  1. روبروی آینه بایستید، دست‌ها در پهلو؛ تقارن، شکل، اندازه و سطح پوست را نگاه کنید. فرورفتگی جدید، برجستگی غیرمعمول یا رگ‌های غیرعادی را بررسی کنید.
  2. دست‌ها را بالا ببرید و همان موارد را دوباره ارزیابی کنید؛ برخی تغییرات پوستی در این حالت بهتر دیده می‌شوند.
  3. با نوک سه انگشت میانی، با فشار ملایم، متوسط و سپس عمیق، کل پستان را بر اساس یک الگوی ثابت (دایره‌ای یا خطوط شعاعی) لمس کنید تا هیچ ناحیه‌ای جا نماند.
  4. نوک پستان را به‌آرامی بین شست و اشاره فشار دهید؛ وجود ترشح خودبه‌خود را بررسی کنید. ترشح خونی یا شفافِ یک‌طرفه اهمیت بیشتری دارد.
  5. زیربغل همان سمت را لمس کنید؛ غدد لنفاوی بزرگ‌شده یا حساس می‌تواند نشانهٔ مهمی باشد.
  6. در حالت خوابیده، یک بالش زیر شانهٔ همان سمت بگذارید و دست را پشت سر؛ لمس مرحلهٔ سوم را تکرار کنید—در این وضعیت بافت صاف‌تر شده و لمس عمقی دقیق‌تر است.
  7. همین مراحل را برای سمت مقابل انجام دهید و اگر چیزی حس کردید، محل و ویژگی‌اش را یادداشت کنید (مثلاً: «ساعت ۲، سه سانتی‌متر دورتر از نوک پستان»).

اشتباهات رایج

نامنظمی، تغییر مداومِ الگوی لمس، فشار بسیار زیاد یا فقط لمس سطحی، و انجام معاینه هنگام تورم سیکلیک می‌تواند گمراه‌کننده باشد. هدف خودآزمایی «قطعیت» نیست؛ آشنایی با بدن خودتان است تا تغییر معنادار را زود تشخیص دهید.

اگر توده‌ای حس کردم چه کنم؟

بسیاری از برجستگی‌ها سیکلیک و وابسته به هورمون‌اند و با شروع قاعدگی بعدی برطرف می‌شوند. اگر توده‌ای بعد از یک چرخه همچنان باقی بود یا ویژگی‌هایی مثل سفتی سنگ‌مانند، چسبندگی به دیواره، رشد طی چند هفته یا تغییرات پوستی همراه داشت، بهتر است برای ارزیابی تصویربرداری و معاینهٔ بالینی مراجعه کنید.

تصویربرداری از پستان: غربالگری و تشخیصی

تصویربرداری دو نقش دارد: «غربالگری» برای کشف تغییرات قبل از علامت و «تشخیصی» زمانی‌که علامت یا یافته‌ای وجود دارد (مثلاً تودهٔ لمس‌شونده، تغییر پوست یا ترشح). انتخاب روش به سن، چگالی بافت، علائم، سابقهٔ فردی/خانوادگی و شرایطی مانند بارداری بستگی دارد. در بسیاری از برنامه‌ها آغاز غربالگری منظم از حدود ۴۰ سالگی مطرح است؛ فواصل انجام می‌تواند بر اساس ارزیابی فردی یک‌ساله یا دوساله باشد.

مقایسهٔ روش‌های رایج

روش چگونه انجام می‌شود مناسب برای مزایا محدودیت‌ها بارداری/شیردهی
ماموگرافی 2D فشرده‌سازی ملایم پستان و تصویربرداری با اشعهٔ ایکس در دو نما. غربالگری منظم از میانسالی؛ بررسی میکروکلسیفیکاسیون. تنها روش با شواهد قوی در کاهش مرگ‌ومیر غربالگری جمعیتی؛ سریع و در دسترس. حساسیت کمتر در پستان‌های متراکم؛ احتمال مثبت کاذب؛ مقدار اندک اشعه. در بارداری فقط در ضرورت و با محافظت؛ در شیردهی در صورت نیاز قابل انجام است.
توموسنتز (ماموگرافی 3D) تصاویر برشی نازک و بازسازی‌شده برای کاهش هم‌پوشانی بافت. افراد با پستان متراکم یا برای افزایش دقت غربالگری. کاهش ارجاع‌های تکمیلی؛ تفکیک بهتر ضایعات از بافت هم‌پوشان. دوز اشعه اندکی بیشتر از 2D؛ دسترسی ممکن است محدودتر باشد. قاعدهٔ مشابه ماموگرافی.
سونوگرافی پستان با امواج صوتی و پروب روی پوست، معمولاً همراه ژل. ارزیابی تودهٔ لمس‌شونده، تمایز کیست از تودهٔ جامد، تکمیل در پستان متراکم. بدون اشعه؛ مناسب بارداری و شیردهی؛ در دسترس. وابسته به مهارت اپراتور؛ میکروکلسیفیکاسیون‌ها را معمولاً نشان نمی‌دهد. ایمن در بارداری و شیردهی.
MRI پستان با تزریق تصویربرداری با میدان مغناطیسی، غالباً با مادهٔ حاجب. افراد پرخطر؛ ارزیابی گستردگی برخی تومورها. حساسیت بالا؛ کشف ضایعات پنهان در روش‌های دیگر. اختصاصیت پایین‌تر، هزینه بالاتر، بی‌حرکتی طولانی‌تر. در بارداری معمولاً انجام نمی‌شود؛ در شیردهی تصمیم‌گیری فردی لازم است.

چگالی پستان و تأثیر آن بر غربالگری

منظور از «چگالی پستان» نسبت بافت غده‌ای/همبند به چربی در ماموگرافی است. پستان متراکم ممکن است ضایعات را پنهان کند و گاهی به ارزیابی تکمیلی نیاز می‌شود. گزارش استاندارد چهار دستهٔ زیر را توصیف می‌کند:

دسته چگالی توضیح کوتاه پیام برای غربالگری
A (بسیار چرب) غلبهٔ بافت چربی؛ کنتراست تصویر بالا. ماموگرافی حساسیت بالایی دارد.
B (چگالی پراکنده) نواحی بافت غده‌ای در میان چربی. حساسیت خوب؛ گاهی ارزیابی تکمیلی لازم می‌شود.
C (متراکم ناهمگن) بخش بزرگی از پستان غده‌ای است. احتمال نیاز به سونوگرافی تکمیلی.
D (بسیار متراکم) بیشترِ بافت غده‌ای است؛ پوشانندگی بالا. غربالگری تکمیلی (سونوگرافی یا روش‌های دیگر) معمولاً پیشنهاد می‌شود.

BI-RADS یعنی چه؟

BI-RADS سیستم استاندارد گزارش‌نویسی در تصویربرداری پستان است که از ۰ تا ۶ طبقه‌بندی می‌شود و هر طبقه «اقدام بعدی» را مشخص می‌کند. دانستن آن کمک می‌کند معنای گزارش خود را بهتر درک کنید.

دسته معنا اقدام بعدی معمول
0 نیاز به نماهای تکمیلی یا مقایسه با تصاویر قبلی. تصاویر اضافی/سونوگرافی/مقایسه با سابقه.
1 طبیعی. ادامهٔ غربالگری طبق برنامه.
2 یافتهٔ خوش‌خیم (مثل کیست ساده). پیگیری خاص لازم نیست؛ غربالگری طبق روال.
3 احتمالاً خوش‌خیم (ریسک بسیار پایین). پیگیری کوتاه‌مدت تصویری (مثلاً ۶ ماهه).
4 مشکوک به بدخیمی. نمونه‌برداری (بیوپسی) برای تشخیص قطعی.
5 بسیار مشکوک به بدخیمی. بیوپسی و برنامه‌ریزی درمانی.
6 سرطان تأییدشده با بیوپسی. درمان طبق پروتکل.

پیش از مراجعه برای ماموگرافی یا سونوگرافی

اگر اولین بار است تصویربرداری انجام می‌دهید، نبودِ «تصاویر قبلی برای مقایسه» ممکن است باعث درخواست نماهای تکمیلی شود. اگر سابقهٔ تصاویر دارید، همراه خود ببرید؛ این کار هم دقت تفسیر را بالا می‌برد و هم از تکرارهای غیرضروری می‌کاهد. دئودورانت، پودر و لوسیون در روز ماموگرافی استفاده نکنید تا نقاط سفید اشتباه روی تصویر نیفتد. اگر ایمپلنت یا جراحی قبلی دارید، اطلاع دهید تا نماهای مخصوص گرفته شود.

علائم هشدار: چه نشانه‌هایی را جدی بگیریم؟

وجودِ تغییر همیشه به معنای بیماری جدی نیست؛ اما برخی نشانه‌ها—به‌ویژه اگر «جدید»، «یک‌طرفه» و «پایدار» باشند—باید باعث مراجعهٔ به‌موقع شوند.

  • تودهٔ جدیدی که سفت، ناهموار یا چسبیده به دیواره است و طی چند هفته کوچک نمی‌شود.
  • فرورفتگی یا چروک ظریف پوست شبیه «پوست پرتقال»—به‌خصوص اگر تازه ایجاد شده باشد.
  • کشیده‌شدن نوک پستان به داخل که قبلاً وجود نداشته است.
  • ترشح خونی یا شفافِ آبکی که خودبه‌خود و از یک پستان خارج می‌شود.
  • قرمزی منتشر، گرمی و تورم یک پستان که طی ۲۴ تا ۴۸ ساعت بهتر نمی‌شود (با یا بدون تب).
  • غدد لنفاوی جدید و بزرگ‌شده در زیربغل همان سمت، به‌ویژه اگر سفت و غیرحساس باشند.

برای تفکیک بهترِ موارد بی‌خطر از هشدارها، جدول زیر را ببینید:

علامت علل خوش‌خیم متداول چه زمانی نگران شویم؟
تودهٔ لمس‌شونده کیست ساده، فیبروآدنوم، تغییرات فیبروکیستیک، آبسهٔ شیردهی. سفت و سنگ‌مانند، رشد طی چند هفته، چسبندگی به پوست/عضله، همراهی با تغییرات پوستی.
درد پستان نوسانات هورمونی، منشاء عضلانی-اسکلتی قفسهٔ سینه یا گردن، سوتین نامناسب. درد موضعی همراه تودهٔ ثابت، درد با قرمزی و تب، درد جدید پس از ضربهٔ شدید.
ترشح نوک پستان شیردهی/بارداری، تحریک مکرر، برخی داروها. ترشح خونی یا شفافِ یک‌طرفه و خودبه‌خود (بدون فشار).
تغییر پوست اگزما، درماتیت تماسی، عفونت سطحی. پوست پرتقالی جدید، زخم ماندگار، پوسته‌ریزی نوک پستان که درمان معمول را پاسخ نمی‌دهد.
تورم زیربغل واکنش گذرای پوستی یا پس از اصلاح/واکسیناسیون. بزرگی سفت و غیرحساسِ پایدار، همراهی با تغییرات پستان.

عوامل خطر و عوامل محافظت‌کننده

برخی عوامل را نمی‌توان تغییر داد: سنِ بالاتر، جنس مؤنث، سابقهٔ شخصی/خانوادگی سرطان پستان، برخی جهش‌های ژنتیکی ارثی، شروع زودهنگام قاعدگی یا یائسگی دیرهنگام. در مقابل، عوامل قابل‌تغییر شامل اضافه‌وزن (به‌ویژه پس از یائسگی)، کم‌تحرکی، مصرف سیگار و الکل، و مصرف طولانی‌مدت برخی هورمون‌هاست. شیردهی طولانی‌تر، فعالیت بدنی منظم و وزن سالم اثر محافظتی دارند. «خطر بالاتر» الزاماً به معنای «ابتلا» نیست؛ بلکه نیاز به دقت بیشتر در غربالگری و توجه به علائم است.

درمان‌های ناباروری و هورمون‌ها

در پروتکل‌های ناباروری، تغییرات هورمونی کوتاه‌مدت رایج است و می‌تواند حساسیت یا پُری پستان را بیشتر کند. شواهد موجود نشان نمی‌دهد که این درمان‌ها به‌تنهایی باعث جهش چشمگیر خطر شوند؛ بااین‌حال در صورت سابقهٔ خانوادگی قوی یا عوامل خطر دیگر، برنامهٔ غربالگری باید شخصی‌سازی شود و در طول درمان هر علامت جدید جدی‌تر پیگیری گردد.

سبک زندگی دوستدار سلامت پستان

پرهیز از سیگار، فعالیت بدنی منظم (ترکیبی از پیاده‌روی و تمرینات قدرتی)، تغذیهٔ متعادل با تمرکز بر سبزیجات و پروتئین کم‌چرب، خواب کافی و مدیریت استرس، پایه‌های مراقبت هستند. مکمل‌ها جایگزین سبک زندگی سالم نیستند و مصرف آن‌ها باید بر اساس نیاز واقعی باشد.

بارداری و شیردهی: تفاوت‌ها و نکات کلیدی

در این دوره‌ها پستان‌ها فعال‌تر و طبیعی است که پُرتر، گرم‌تر و حساس‌تر شوند. با وجود این، هر تودهٔ جدید که بعد از چند روز و پس از تخلیهٔ پستان برطرف نمی‌شود، باید بررسی گردد.

توده‌های شایع در این دوره

گرفتگی مجاری (Plugged Duct): تودهٔ دردناک و حساس که با شیردهی مکرر، ماساژ ملایم، کمپرس گرم و استراحت بهتر می‌شود. گالاتوسل: کیست حاوی شیر، معمولاً نرم و متحرک. ماستیت: قرمزی، گرمی و درد موضعی با تب که درمان می‌خواهد. آبسه: در صورت درمان‌نشدن ماستیت یا شدت بالا، حفرهٔ چرکی ایجاد می‌شود که مداخلهٔ اختصاصی لازم دارد.

تصویربرداری در بارداری و شیردهی

سونوگرافی انتخاب اول است چون اشعه ندارد و می‌تواند کیست و تودهٔ جامد را تمایز دهد. ماموگرافی در بارداری فقط در ضرورت و با محافظت انجام می‌شود و در شیردهی نیز در صورت نیاز ممکن است لازم باشد. MRI در بارداری معمولاً انجام نمی‌شود؛ در شیردهی تصمیم‌گیری فردی است.

چه زمانی مراجعه کنیم؟

اگر تب، قرمزی و درد طی ۲۴–۴۸ ساعت با اقدامات خانگی (شیردهی مکرر، تخلیهٔ مناسب، کمپرس) بهتر نشد یا ترشح خونی دیدید یا توده‌ای دارید که برطرف نمی‌شود، ارزیابی پزشکی ضروری است. درمان زودهنگام ماستیت، روند بهبودی را کوتاه می‌کند و از عوارض جلوگیری می‌کند.

درد پستان: همیشه نشانهٔ بدی نیست

درد به‌تنهایی به‌ندرت علامت سرطان است. درد سیکلیک دوطرفه و همزمان با تغییرات هورمونی شایع‌تر است. درد غیرسیکلیک می‌تواند منشأ عضلانی-اسکلتی داشته باشد. انتخاب سوتین مناسب، فعالیت منظم، مدیریت استرس و گاهی تنظیم مصرف کافئین می‌تواند کمک کند. اما اگر درد با تودهٔ ثابت، ترشح خونی یا تغییر پوستی همراه باشد، باید بررسی دقیق‌تری انجام شود.

بیوپسی یعنی چه؟

بیوپسی روش قطعیِ تشخیص است و انواعی دارد. بیوپسی با سوزنِ ضخیم (Core Needle) رایج‌ترین نوع است که با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود و قطعات کوچکی از بافت برای بررسی میکروسکوپی برداشته می‌شود. نتیجهٔ بیوپسی می‌تواند اطمینان‌بخش (خوش‌خیم) باشد یا در صورت نیاز به درمان، برنامه‌ریزی سریع‌تر را ممکن کند. انجام بیوپسی به‌خودی‌خود به معنای بدخیمی نیست؛ ابزاری برای «قطعیت» تشخیص است.

پس از جراحی یا پروتز

پس از جراحی زیبایی/ترمیمی یا کارگذاری پروتز، لمس برخی نواحی سفت‌تر یا تغییر حس در اطراف برش می‌تواند طبیعی باشد. اما تورم دیررس، تجمع مایع یا تغییر شکل جدید باید بررسی شود. پیگیری منظم با جراح و رعایت توصیه‌های اختصاصی او اهمیت دارد. تصویربرداری نیز با توجه به نوع جراحی و پروتز تنظیم می‌شود.

مدیریت اضطراب و آمادگیِ هوشمندانه

انتظار برای نتیجهٔ تصویربرداری یا بیوپسی می‌تواند اضطراب‌آور باشد. آگاهی از این‌که «بیشتر توده‌ها خوش‌خیم‌اند»، داشتن برنامهٔ مشخص برای ویزیت (فهرست پرسش‌ها، سوابق قبلی، داروهای مصرفی) و آگاهی از گام بعدی—در صورت نیاز—کمک می‌کند کمتر دچار نگرانی شوید. به خاطر داشته باشید که «فراخوان برای نماهای تکمیلی» بیشتر به‌معنای کامل‌کردن ارزیابی است، نه الزاماً وجود مشکل جدی.

جمع‌بندی

بهداشت پستان سه ستون دارد: خودآزمایی منظم و آگاهانه، پیروی از برنامهٔ غربالگری متناسب با سن و شرایط فردی، و توجه جدی به علائم هشدار. هدف این راهنما توانمندسازی شما برای شناخت بهتر بدن‌تان است تا در صورت نیاز، ارزیابی تخصصی را به‌موقع انجام دهید. این متن برای آگاهی عمومی نوشته شده و جایگزین ویزیت پزشکی نیست.

منابع پیشنهادی

1) U.S. Preventive Services Task Force. Final Recommendation Statement: Screening for Breast Cancer (2024). PDF.

2) American College of Radiology. ACR Appropriateness Criteria®: Female Breast Cancer Screening (Narrative). PDF.

3) NCCN Guidelines for Patients®: Breast Cancer Screening and Diagnosis (2025). PDF.

سوالات متداول سلامت پستان: خودآزمایی، تصویربرداری و علائم هشدار

به‌طور معمول ماهی یک‌بار کافی است؛ پس از پایان قاعدگی بهترین زمان است. در یائسگی یا نامنظمی قاعدگی، یک روز ثابت ماه را انتخاب کنید.
خیر. خودآزمایی مکمل غربالگری است و هرکدام نقش متفاوتی دارند.
برای بسیاری از زنان آغاز از حدود ۴۰ سالگی مطرح است و فاصله آن بسته به شرایط فردی یک تا دو سال خواهد بود. درباره برنامه دقیق با پزشک خود تصمیم بگیرید.
به پزشک مراجعه کنید. در این سن معمولاً سونوگرافی روش اولیه ارزیابی است و بر اساس یافته‌ها تصمیم‌های بعدی گرفته می‌شود.
نه. ترشح شیری در شیردهی طبیعی است. ترشح خونی یا شفاف و آبکی یک‌طرفه که خودبه‌خود خارج می‌شود نیاز به ارزیابی دارد.
به‌تنهایی خیر. درد اغلب علت‌های خوش‌خیم دارد. اگر همراه توده ثابت یا تغییرات پوستی باشد، باید بررسی شود.
سونوگرافی انتخاب اول است. ماموگرافی فقط در ضرورت و با محافظت انجام می‌شود.
یعنی احتمال خوش‌خیم بودن بسیار بالاست و معمولاً پیگیری کوتاه‌مدت تصویربرداری (مثلاً ۶ ماهه) توصیه می‌شود.
متراکم بودن رایج است و فقط می‌تواند تشخیص را دشوارتر کند. ممکن است پزشک سونوگرافی تکمیلی پیشنهاد دهد.
پس از شیردهی و تخلیه پستان دوباره لمس کنید. اگر باقی ماند یا همراه درد، قرمزی و تب بود به پزشک مراجعه کنید.
به‌طور کلی افزایش قابل‌توجهی نشان داده نشده است؛ برنامه غربالگری را با توجه به سابقه شخصی و خانوادگی خود تنظیم کنید.
خیر. بیوپسی برای رسیدن به تشخیص قطعی انجام می‌شود؛ بسیاری از نتایج خوش‌خیم هستند.

مقالات مرتبط

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *